Bir insani sevmekle başlayacak her şey!
Herkes sevmekten söz ediyor ama gerçekten sevgiyi biliyor mu?
Bir kuş, bir kedi, bir çiçek, bir çocuk nasıl sevilir?
Sevgi nasıl gösterilir biliyor mu? Emin değilim...
Öyle olsaydı etraf bu kadar mutsuz ve yalnız insanla dolmazdı her halde...
Sevgiyi en güzel çocuklar bilir bence.. Saf, temiz dünyalarında herkes sevilmeye layıktır. Ta ki annelerinin ya da babalarının kaka, pis, cız demesine kadar.
Sevgi büyüdükçe kirlenir demek ki.
İnsanların kötü yanlarını görürüz...
Bir hayvana ,bir çocuğa nasıl şiddet gösterdiklerini ya da bir mazlumu nasıl ezdiklerini görürüz.
Bir yerlerde açlıkla sefaletle boğuşan insanları görürüz.
Gittikçe içimizdeki ışık söner, gittikçe soğuruz dünyaya.
İhanetleri ,sırttan vurmaya, yolumuza taş koyanları görürüz.
Ya da iç sesimizi susturur keyfimize bakarız. Amacı sevgi olmayan sadece hırsları ve egoları için yasayanlar da var. Eğer duyguları yoğun yasayan biriysek yandık, her şeyi dert edinmek adına.
Ve bu nokta da dünya bizim cehennemimiz olur.. Bence insanlığın tek çaresi sevgi. Birbirini ve en önemlisi kendini seven insandan zarar gelmez. Bunun için de sevgiyi; Bir şeyi nasıl kırıp dökmeden güvenerek bütün kalbiyle sevebileceğini insan öğrenebilmeli.
Etrafındaki canlıları, eşini, ,çocuğunu, ülkesini, hayvanları, doğayı sevdiğini sanan insanlarla dolu.
Peki bu kalp kırıklıkları, bu mutsuzluklar, yalnızlıklar, güvensizlikler neden çoğaldı. Acı çekmesine aldırış etmediğimiz sokak hayvanları, çöp içinde bıraktığımız çevremiz, önemediğimiz ağaçlar ve yeşil alanlara seyirci kalmamamızın sebebi ne?
Sorgulanması gereken, biz nerede hata yapıyoruz. Ya da insanlar neden duyarsız? Herkes kendine sorsun bence neyi ne kadar nasıl sevdiğini. Yaşama dair, doğaya dair, insanlığa dair her şeyi!
Vicdanında, mutlaka cevabını bulacaktır...
Ve cevap bulundukça, yaşamını değerini verdikçe, dünya daha güzel olacaktır. Ben bun inanıyorum.
Bütün kavgaları ,kötülükleri, savaşları sevgi bitirecek?
