Bir ütopya kur düşünde
Gökyüzü kızıl bir gün batımına teslim olsun
Esir düştüğün aynada seyret yüzünü
Vakitsiz ölsün korkuların.
Anlık bir düşünceyi misafir et zihninde
adı mutluluk olsun.
Tez vakitte okunurken yüreğinin mektubu
gamlı bir ömrü demleyelim
şekerleri umut olsun.
Sesinin tınısına yaz adımı.
nefesin ben koksun.
Durma!
İçindeki mahşeri kalabalığı dağıt
Koş gel yalnızlığıma.
Beyaza tutunmuş tüm renkleri de getir yanında.
Ne olur!
sana olan tutkumu irdeleme.
Bunca zaman dayandım
aşk kesiği yaralarıma
direndim
Kuraklığa esir olmuş ruhuma.
Çisil bir yağmur yeterliydi oysa.
Yokluğunun yetimkârıydım
Müşkülüm ise emsalsiz.
Ne yazık ki çok geç anladım
düşmanmış aşkın bana...