'Annelik öyle bir değirmen ki; Şefkat öğüttükçe toplumlar şekil alır.' Yasemin CeylanYıllardan sen,Aylardan sen,Günlerden, bugün de sen.Bugün yüreğimin en paspal arşivindeAna akışımı sözden geçiriyorumBoğazıma takılan milyonlarca sancılı sözcüğünSana geç kalmışlığını kırbaçlıyorumBugün de yanında yokum,Beyaz kâğıda ısırgan otlu bir şiir daha karaladımAnaçlığındaki tüm renklerin karşılığın da kahretsin ki;Seni bugün de siyah, beyaza mahkûm bıraktım Yüreği öpülesi annem,Ayağının orta yerine yüz sürsem şimdiTörpülediğim ömrünün nasır aralarında uyuya kalsamBegonviller, günebakanlar, akasyalar bizi kıskanırdıSeni uyutmadığım gecelerin vebali üzerimdeykenBugün de sen kokan imgelerim kabuk bağladıBana 'Yavrum' dedikçeİçimde yüzlerce yaralı kelebek havalanırdıAh annemKendime küçülemediğim kadar büyüdümİçimdeki mihri yüzlü çocuk büyümedi anneLacivert şımarıklığımın densiz yağmurları dindiBağışla, yeni anladımAnne olduğumda, seni Annem