-Gogol´un ?Fayton? isimli kitabında; gördüğüm o harikulade ?Palto? isimli uzun hikâyesini, ?Burun? ve ?Fayton? öyküleriyle birlikte -yeniden- okudum. Ne denir ki; her tarafı dökülen bu yalan yanlış hayatlarımızı olanca ?sahici? kurgulamış Gogol. Ikınarak yaşayan biz ölüler katındaki ?sahte yüzleri?; bu yüzlerimizdeki yılış yılış riyayı ?yırtarak- anlatıyor! Ve insanteki olarak; kemale eremediğimiz gerçeğini de tüm çıplaklığıyla yüzlerimize sümkürüyor!
-Walter Benjamin´in ?Tek Yön? isimli deneme kitabındaki damıtılmış görüşlerini okurken epey feyz aldığımı peşinen ifade etmeliyim. Bu sayede anladım ki; bir aşağılık kompleksi hiç değil, entelektüellik iddiasındaki çoğu kalem erbabının, tek tek sözcüklere can/ruh veren W. Benjamin gibi ?tanrısal dimağlar? karşısında yiyecekleri hayli fırın/tandır ekmeği olduğu gerçeğidir. Ya da; bu ?iyi? dimağlarla karşılaştırıldığında, çok ama çok ?kötü? durumda olduğumuzdur. Kesinlikle!
-Genç Werther´in Acıları´nı bir dikişte okurken; Goethe´nin silme aşka kesmiş bu kahramanının (Aşk Kamikazesi Werther!), Avrupa´da, çoğu umutsuz aşıklar arasında ?intihar furyası? başlatması boşuna değilmiş, dedim. Ve; eli kalem tutan biri (yazar) olmak da yetmiyormuş; Goethe gibi, büyük aşk insanı olmak gerekiyormuş, böylesi klasikleşen şaheserleri yaratmak için.
-Borges´in İletişim Yayınevi tarafından yayınlanan ?Kum Kitabı? isimli öykü kitabı üzerine söylenecek yegane şey; Borges´in imgeye banmış o sihirli dilini deli dolu seviştirdiği öyküleriyle anca sermest olacağınızdır.
-P. Neruda´nın seçme şiirlerini, bu sefer de şair-yazar Hilmi Yavuz´un güzel çevirisiyle okudum. Ne yalan söyleyeyim; dünden bugüne, Neruda şiirinin bende bıraktığı kocaman bir hayal kırıklığı oldu... Neruda´nın şiirleri hiç sarmadı! Belki de, kişisel tarihimde, dünde kalmış, biraz kekre ve yiğit bir ?tat? olarak kaldı, şiiri/kendisi.
-F. M. Dostoyevski´nin ?Kumarbaz? isimli kitabı; kesinlikle adrenalinize iyi gelecektir? Ve Dosto´nun nasıl büyük bir yazar; aslında "kumarbaz", olduğunu da göreceksiniz.
