USD 0,0000
EUR 0,0000
USD/EUR 0,00
ALTIN 000,00
BİST 0.000

Mardin´in ?Kadın Kahramanı?!

08-02-2018

      Bu aralar nostalji takıntım tuttu. Vali Mustafa Temel Koçaklar ile ilgili köşe yazıma, sevenlerinden olumlu tepkiler geldi.

       En anlamlı ve benim için de duygulu tepkiyi, Ebru Baybara Demir yaptı. Yıllar öncesine götürdü beni.

        19 yıl önce. Mardin Valiliği Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü görevini yaptığım dönemlerde, çalışma odamın kapısı çalındı. İçeriye güler yüzlü, özgüveni yüksek, esmer zayıf bir kız içeri girdi ve,? Ben Ebru Baybara, İstanbul´dan geldim. Babamın selamı var.? Dedi.

         Oturduk sohbet ettik. Turizmden, Mardin´de ne yapılabilirden dem vurduk.. Ebru´nun mantıklı, o zamana göre uçuk  ve farklı düşünceleri vardı. Hayallerini, geleceğe dönük projelerini anlatırdı, ben de can kulağı ile dinlerdim. Bazen bildiklerimi aktarır, düşünsel destek verirdim. Ele avuca sığmayan, biraz deli biraz dolu bir kız.

            Mehmet abi şunu yapacağım, Mehmet abi bunu yapacağım  derdi. Ben de bazen güler, bazen de iyi yaparsın derdim. Ve yıllar geçti.

            Ebru hedeflerine, hayallerine bir bir kavuşurken ben keyifle izledim. Vali Temel Koçaklar´ın  ve benim nezdimde  Ebru, Mardin´in Kadın Kahramanıdır.   Mardinli kadınların Rol Modeli ve idolüdür. Ve  bugün Ebru, Mardin´i ve Türkiye´yi Gastronomide dünyaya taşıyan bir kadın. Dezavantajlı kadınların kurtarıcı meleği. Bu gün Mardinli Ebru Baybara Demir, ?Bask Dünya Aşçılık Ödülleri?nde finale kalan 10 şeften biri oldu. İlk kez Türk bir ismin finale kaldığı yarışma. ?Hayatım Yeni Bahar? projesinde onlarca kadına dünya ülkelerinin kapısını aralayan Şef Ebru.Türkiye´de ve Dünya´da, kendi alanında markadır Ebru. Ve bence Ebru bunu fazlası ile hak etti. Mücadelesini yakından takip edenlerden biriyim çünkü!

             Şef Ebru, akşam  köşe yazımı okuduğunu ve etkilendiği yazdı

            ?  Dün yazdığınız yazıdan çok etkilendim.

               Belki benim yazdıklarımı dinlemek istersiniz.? Diye başladı yazısına Ebru!.

       Beni duygulandıran, geçmişe götüren o dönemin turizmci, bugünün iş kadını şef Ebru´nun yazısını aynen paylaşıyorum.

    ? Yorucu ve zor bir gün geçirdikten sonra eve geldim. İstanbul´da annemin evindeyim. Kendimi yatıştırmaya çalışırken annemle sohbet ettim yatmadan önce. Hastalıklarından, yaptıklarından bahsetti. Huzursuzdum. Bugün yasadıklarımı düşününce uyuyamadım.

          Sosyal Medyayı karıştırırken rastladığım bir yazı burnumun direğini sızlattı. Bu sefer gerçekten uykum kaçtı ve olduğum yerde doğrulup yazmaya başladım. Anca böyle sakin olabilirdim. Hayatımdaki güzel insanları düşünerek ve anarak! Daha bir kaç gün önce yazdığım yazıda dünyaya bir daha gelirsem doğduğum yerin Mardin olmasını dilerim diye... Ben Mardin´de hayata dair çok şey öğrendim. İlk geldiğimde kızımla birlikte ben de çok gençtim. Onunla Büyüdüm. Mardin büyüttü beni... Çok insan tanıdım. Ailem oldular. Güçlü ayrılmaz bağlar kurdum onlarla sabırla! Beni anlamalarını bekledim! Kendinden gelip bu şehre yerleşip, bu şehire bir şeyler yapmak isteyen biri olarak hemen kabul gördüğümü düşünürseniz çok yanılırsınız. O dönemlerdeki hayatının kısa özeti; yel değirmenlerine hep hücum etmiştim. Hiç yılmadım belki de bu sabır büyütmüştü beni. Kırılma noktasındaki zamanlarım sakin zamanlarımınkinden çok daha fazla. Ama insanın ilacının insan olduğunu da burada öğrenmiştim. Bu gece karıştırdığım sayfanın içimi sızlatan yazısı ve yazının kahramanıydı içimi sızlatan. Kötü bir gün geçirdim.

        İnsanlara karşı sorumluluk duymanın, saygı duymanın beraber yüz yüze bakabilmenin ne demek olduğunu anlatamadım kendimden başka kimseye bu koca şehir İstanbul´da ! Oysa ben büyürken Mardin bana insanı öğretti. Belki de bu yüzden ayrılmaz kökler ile bağlandım bu şehre! Yorgun ve huzurum! Ahd-ı vefayı çok az insan biliyor artık bu ülkede!

           Bugün kü kahramanlarımdan ilki, insanın yanında gerçekten dost gibi durmanın düsturunu kendine ilke edinmiş Mehmet Çelik´ti. On dokuz yıldır tanıyorum onu. Çok sık yan yana gelemesek de her zaman yapıcı ve yol gösterici, çözümcü bir yanı vardır. Mardin´e ilk geldiğimde baba dostu olduğu için gitmiştim. Valilikteki odasına. En çok odanın her yerine aştığı kendi çektiği Mardin fotoğrafları ile hatırlıyorum Onu. İşini tutku ile yapıyordu. Hiç değişmedi. Valilik Halkla İlişkiler Müdürü idi Mehmet Çelik! Hayallerimi anlatmıştım. Hep destek oldu. Bir kaç gün önce yine yardım  için telefonun öbür ucundaydı. İnsanın hayatında böyle insanlar vardır hep bir yerlerde duran kıymetli!

                   Bu gece yazdığı yazı ile varlığını ve dostluğunu bir kez daha hatırlattı . Bugün yazdığı yazının esas kahramanıydı içimi sızlatan bir başka kişi. Emek, yol gösterme, lider olma, tevazu, sevgi, inanmak, Mardin kelimeleri yan yana gelince bir tek isim canlanıyor bizim aklımızda. Ben çok şey borçluyum ona ve değerli eşine! Hala gururla söyler Mardin´in ufkunu açan kadın diye benden bahsederken ! Aslında ufkum ne olursa olsun yol açanın kıymeti bilmeli bence. Bugün Cercis Murat Konağı varsa ve ben Ebru Baybara Demir olarak hala Mardin´de isem zor zamanlarımda ayakta kalmama verdiği destektendir. Sevgili Vali M. Temel Kocaklar´ın. Hala hepimizin kalbine dokunuyorsunuz ve hepimizin sizden kalan yüzünü gülümseten mutlaka bir anı ile hala ve hep aramızda olacaksınız. ?

       Ebru kim kimin yazısından etkilendi?

       Bizi bu duygularda buluşturanlara selam olsun?

 

Reklamı Geç