gülüşün sıyırır yanağımdaki gözyaşları
çaresizliğin yalnızlığına
dokunur mu parmak uçların
bütün sesler kulaklarımda yaşamın
tüm ayak sesleri
ve rüzgarın bütün fısıltıları
kapansın artık
sessizliğimin kapıları
sende sus
öfkemi attığım derinliklerde
arıyorum suyu
dile kadar gelmiş düşünce
yaydan çıkmış ok
namludan fırlamış mermi
buluttan kopmuş yağmur damlası gibidir
hedefim sen isen
mutlaktır düşüncem sapmaz
dışarıya açtığın tüm kapılar
ayrı bir prangadır ayağıma
her özgürlük
daha büyük duvarlara
başka nefretler büyütür
her sancı yeni bir doğumun müjdecisi
her kaybolmuşumu
seni ararken ki
kayboluşlarıma say
ve inan her gülüşün
sıyırır gözyaşlarımı yanaklarımdan