Neydi anlamını o kadar da düşünmediğimiz, sadece hislerimize güvendiğimiz bir kalp çarpıntısı, bir yürek sızısı?
İnanın ki sevgi o kadar da basit değildi, sevgi emekti, sevgi yürekti, sevgi hayatı hayata sığdırmaktı.
İşte insanoğlu olarak biz bu sevgiyi azımsadık, küçümsedik, her yerde sevgi varmış gibi yücelte yücelte, boy boy, poz poz gösterişli, ihtişamlı fotoğraflara sığdırdık.
Aslında sevgi bizi yüreğimizle kavrayıp beynimizle idare ettiğimiz merhametimizle birleştirdiğimiz sürece sevgi saf, ham ve temiz haliyle sunulmuş şekliydi.
Bu günü sevgililere atfetmek değil gönlünde sevgiyi hisseden herkese atfetmek istiyorum. Çiçek sevmek, hayvan sevmek, yaşlıları sevmek, çocukları sevmek, engellileri sevmek, gençleri sevmek, ağaçtaki kuşu, yapraktaki böceği sevmek. Kısacası sevmek, ayırt etmeden sevmek.
Sevgi demek yardımlaşmak, kaynaşmak demek. Ayrımcılığın bittiği, kötülüklerin son bulduğu bir dünyaya merhaba demek aslında bizlerin elindedir.
Sevgiyle Kalın Mutlu Olun!
