Senelerden beri elektrik enerjisi sahnesinde sergilenmekte olan traji-komik tiyatroya ne birileri bir bilet alıp izleme gereği duydu, ne de bir başkası "PERDE" komutu vererek bu oyunun bitmesini sağladı.
Birçoğu sanayi ve tarım sulama alanında olan bazı yüzsüzlerin yapmakta olduğu kaçak elektrik uygulamasının ceremesi dürüst vatandaşların sırtına vurularak; kayıp-kacak kendilerine yüklenirken kaçak elektrik işine tevessül eden adeta ödüllendiriliyor, kendisi cezalandırılıyor.
Anayasa Mahkemesi kendisine intikal eden bu duruma" elektrikte kayıp-kacak bedellerinin ilgisi olmayanların faturalarına ekleyerek doğan kayıpların onlara ödetmenin anayasanın eşitlik ilkesine aykırı olmadığına" dair karar vermesi olaya hukuki açıdan da bir başka boyut kazandırmış; elektrik kaçakçısı adeta ödüllendirilirken, faturasını zamanında ödeyen dürüst vatandaşlar cezalandırılmış oluyor.
Oysa kayıpları önlemek ve kaçak elektrik kullananları yakalamak belli bir uğraş sonucu mümkünken işin kolayına gidip böylesine bir yöntemle dürüst vatandaşlar oldukça büyük haksız bir yükün altına bırakılmıştır.
8 yıl boyunca kayıp-kacak elektrik uygulamasının mağduru olan dürüst vatandaşlar 38 milyar gibi bir rakamı öderken, halen kayıp-kacaktan doğan 45 milyarlık bir alacağı da kuzu kuzu ödeyeceğe benziyor.
Bu tiyatronun bir ikinci perdesi de; bütün bu haksız uygulamanın yanında bölgemiz halkının manevi yönden etkilenişiyle ilgili...
Başta Mardin olmak üzere, bölgedeki bazı iller kayıp-kacak oranı belirtilerek suçlanmakta, illerde yaşamakta olanların tamamı "potansiyel hırsız" olarak nitelendirilmektedir. Yazılı, görsel ve zaman zaman sosyal medyada konu olan bu durum; madden hakketmediği cezayı ödeyen insanları "hırsız" yakıştırması ile daha fazla üzmekte değil miyiz?
