Dostluklara önem veren bir yapım var. Bir dostum ile sohbet ederken ? Anaokulları ile Huzur evleri bir proje kapsamında bir araya getirilse? nasıl olur dedim. Dostum ? çok güzel fikir! Kaleme alırsan birilerine mesaj verebilir? dedi. Bende yazmaya detaylandırmaya karar verdim. Değerli okurlarım umarım sizi sıkmam .
Toplum olarak öyle bir noktadayız ki? ayrıcalık değil ayrımcılık yapılıyor. Doğan her bireyin ölümüne kadar olan süreç çoktan belirlenmiş durumda. Çocuklar bilgi ve becerileri doğrultusunda eğitim almalı ve birer meslek edinmeli. Gençler aldığı eğitim doğrultusunda istihdam ediliyor. Orta yaş sahadan kenara çekiliyor ve gençlere yer açılıyor. Yaşlılar huzur evlerin de veya yakın aile bireylerinin yanında adeta ölümü bekliyor.
Hayat şartları gereği çocuklar anneanne ve babaanne görmeden büyüyorlar. Aileler farklı nesillerle birlikte büyüyen çocukların daha mutlu ve aktif olduklarının farkındalar.
Yurt dışında birçok Anaokulu, Huzur evleri ile birleştirildi tatmin edici güzel gelişmeler görülse de ne yazık ki yaygınlaştırılmadı. Ülkemizde birkaç büyükşehirde bu çalışma uygulansa da proje olmaktan çıkamadı.
Abartmaya ya da olağan üstü bir proje var etmeye şahsen gerek olmadığını düşünüyorum. Kısaca özetlemek gerekirse. benim fikrim şudur değerli okurlar:
Sabah çocukları veliler anaokuluna bıraktıklarında bir yaşlı çift onları karşılasa ?günaydın evladım hoş geldin okuluna? dese. Üzerini çıkartmalarına derse hazır olmalarına yardımcı olsa. Öğretmen bu esnada veliler ile daha yakından ilgilenebilir.
Serbest Zaman Sanat Etkinliği: anaokulu öğretmeni sanat etkinliğine hazırlanırken. Çocuklar ile bu zaman zarfında yaşlılar ilgilense. Çocuklara günlerinin nasıl geçtiğini sorsalar. Oyuncaklar ile oynayan çocukları gözlemleseler (düşmelerine, kavga etmelerine) karşı.
Sanat Etkinliği: Anaokulu öğretmeni çocuklara etkinlik yaptırırken yerinde durmayan yaramaz çocukların yanına birkaç yaşlı huzur evi sakini otursa refakat etse. Öğretmenin ders içinde verimliliği artar. Diğer öğrencilerin dikkati dağılmaz. Yaşlılar onlara ilk zamanlarda kalem tutmayı, makas kullanmayı öyle güzel bir sabırla öğretirler ki. Çocukların yaşlılara karşı olan saygısı ilerde kat be kat artar. Çocuklar büyüklere karşı sevgiyi saygıyı önemlisi de sabrı yaşayarak en güzel örneklerle öğrenirler.
Türkçe Dil Etkinliği: Anaokulu öğretmeni günlük planı dahilinde dersini işledikten sonra yaşlılar çocukların seçmiş oldukları masalı onlara okuyabilir veya anlatabilir. Hatta tiyatro, kukla gösterisi, sessiz sinema, gibi etkinlikleri çocuklara sunabilirler. Bu her iki taraf için de muhteşem zevkli bir zaman dilimi olur.
Müzik Etkinliği: Müziğe, herhangi bir enstrümana ilgisi, yeteneği olan yaşlılara teslim edilmeli bu ders öğretmen etkinliğini uyguladıktan sonra. Gerçek sazların, gerçek ses sanatçılarının çocuklara müzik sevgisi aşıladıklarını, sevdirdiklerini bir düşünün. Hayal edin. Ne kadar mükemmel bir atmosfer öyle değil mi o havayı solumak.
Yemek Saati: Farklı kültürlere ait yemeklerin anaokullarına sunulması. Yaşlılarımızdan yemek kültürünü alıp gelecek nesillere aktarmak. Hem sağlık, hem lezzet bir arada değerli okurlar. Aşçı ve yardımcısı nezaretinde; Karadenizli bir yaşlımız hamsili pilav yapabilir. Mardinli bir yaşlımız içli köfte, afyonlu bir yaşlımız kadayıf yapabilir. Tekirdağlı bir yaşlımız peynir helvası? liste böylelikle uzar gider. Sabah kahvaltıları mıhlama, melemen, yeşil salata ile renklenir fena mı olur.
Kreşlerdeki çocukların mamalarını yaşlılarımız yedirse, gazlarını alsa, dizlerinde sallasa ne zamanın anlamı kalır ne de mekanın.
Yemeğini yemeyen bir tek çocuk bile kalmaz yaşlıların yanında. Yemek duası ederler. Besmele ile başlarlar. Büyükleri ile birlikte aynı sofrayı paylaşmanın mutluluğuna varırlar.
Uyku Dinlenme Saati: Çocukların elbiselerini çıkartan, geceliklerini giydiren. Uyuyana kadar basında bekleyen, üzeri açılınca örten bir yaşlımız ne kadar vefakar ne denli sevecen durur minik evlatlarımızın yanlarında. Uyumak istemeyen çocuklarımızla oyun odasında zaman geçirseler fena mı olur.
Fen ve Doğa Etkinliği: Çocuklarımız yaşlılarımızla birlikte anaokulu bahçesinde Sebze yetiştirseler. Kışın bu bahçeler sera ile desteklense. Çocuklarımız kış yaz her mevsim yaşlılarımızla birlikte toprağı eşeleseler. Sağlıklı, doğal, organik sebzeler yetiştirip yeseler. Hatta evlerine götürseler.
Kapanış: Akşam olduğunda yaşlılarımız çocuklarımızın sırtını sıvazlayıp hayır duaları ile evlerine uğurlasalar ne kadar güzel bir samimiyet oluşur.
Okul Aile işbirliği: Hafta sonlarında veya tatillerde her aile geçici bir süre huzur evi sakinlerini evlerinde ağırlasalar. Huzur evine sık sık ziyarete gitseler bu harika bir sosyal etkinlik olur.
Sevgi evlerine bir bayan bir erkek olarak düzenli yaşlılar gidip gelse. Her sevgi evinin bir çift yaşlı teyzesi amcası olsa. Onlarda huzur evinde ziyaret edilse. Bu bile farkındalık oluşturur.
