Eve girergirmez farkettimAynaların hafızasını da silmiş olmalıtemizlikçi kadın.Bu sefer eve girince aynadan gülümsemedin banaOdayı da iyice bir havalandırmış evimi şenlendiren kokunu dışarı kovmuşkahretsin!Hem ona ne be! Ona ne!.Ben son dağıttığımız yatağı bile toplamamıştımderlemiş toparlamış aklıncaAllahım çıldıracağım!Nevresimleri de yıkamış.Ya! ne yapmaya çalışıyor bu kadın!Senin izlerini mi yok etmeye çalışıyor sürtük!Vermeyeceğim işte bu sefer temizlik parasını.Ver me ye ce ğim!Güzel olan her şeyi mahvetmişHemen işten kovacağım pis anı süpürücüsünüHemen!..Hala çok kızgınım!Vücudum tir tir titriyor sinirden.Bende bıraktığın bir kaç eşyayı da çöpe atmış!çöpte görünce cinnendim zatenÇöpe atmış yaa!inanamıyorum çöpe!Senin küçük beyaz ayaklarına giydiğin pembe çorapları, beraber aldığımız diş fırçasını, dokunmaya kıyamadığım saçlarının tokasını bile çöpe atmış!Ağladım ağlayacağım.Sen bu evden gitmiş olsanda Benden gitmedin ki insanlar bunu anlamayacak kadar aptal mı?Sabah bakkalcı Rüstem saçma sapan konuştu yine neymiş efendim kendimi toparlamalıymışımSana ne be adam sana ne!Sen işine bak!Bayat bisküvilerini, altıyanık ekmeklerini sat!Karışma bana!Dağınık değilim ki toparlanayım.Millet takmış dağınıklığa Temizlikcisinden bakkalcısına kadar.Eve gitmek istemiyorum.Birkaç gündür birlikte oturduğumuz parkta kalıyorum.Çocuklar yaklaşmıyor yanımasaçım sakalım birbirine karışmış korkuyorlar olmalı kanlı gözlerimden.Belki de deli sanıyorlar beni.Tamam kendi kendime gülüyorumsonra kendi kendime bağra bağra ağlıyorum.Seninle konuşuyorum onlar seni göremiyorlar diye neden ben deli oluyormuşumDeli değilim benDeli değilim beeen!.