Göğe kahkahaların yükselsin,
Umutlar bir bir yerlere düşsün.
Mavi yüzlü olmana gerek yok
Okyanus sensin!
?Evet, kendine dikkat et. Ama haddine, özüne ve güdüsel mimiklerine daha çok dikkat et??
?Görmek, pek çok şeytanın içindeki iyiliği, yine pek çok meleğin içindeki kötülüğü anlama sanatıdır??
?Kötülüğü yenmek için bize güzel insan lazım. Birkaç şefkatli kadın, birkaç iyi adam, birkaç adil yürek, birkaç demir bilek ve birkaç sevimli velet lazım? Kan değil, barut değil; kalem lazım, umut lazım, ekmek lazım... Direk değil ki yürek, artık boyunun ölçüsünü alman lazım??
?Birilerine vurmak mı istiyorsun? Karakterinle, asaletinle, zarafetinle vur! Duruşundaki denge kıyıya çıkarır seni; kırık olsa da batmaz, bindiğin vapur??
"Kusurlarının farkına vardığında, mükemmel olmanın sıkıcı olduğunu keşfedersin. Çünkü ´özgüven romantizmi´ kendini sevmeyle başlar?"
?Bizi sürekli başkalaşmaya zorlayan bu alemde kendin olmak değerli bir başarıdır??
?Bir akreple karşılaşmak tesadüf değil tecrübedir, iradedir. Senin zehrin kalbinde, dilinde, elinde kaynarken, akrebin zehri sadece kuyruğundadır. Akrebin zehri bir tek sana zarar verebilir. Senin zehrin ise topluma ve yaşama? Zehri içinde tutup tutmamakla alakalı bu düelloda iyi niyetle yaşa! Sana benzeyen akreplerin yanı sıra düz yolda bile sayısız uçurumlar var?
?Yaşam, bir sürü işaretle süslü uzun ve gizemli bir yoldur. Alışkanlıkların tesiri geçse bile zihin bulanıktır. Düşünceleri gömmek yerine, görüşü gerçeğe göm! Uyanmadan yaşayamazsın??
?Göz sadece aklın idrak etmeye hazır olduğu şeyleri görür??
?Başını bulutların arasına gizleyen milyonlarca yıldız kadar, toprağın altında inleyen bir o kadar pişmanlık var??
"Bir ağaç, rüzgara kapılan yaprağı için asla ağlamaz. Daha yeni, daha güzel ve daha da büyümek için ardına bakmayı bırak?"
"İnsan, en çok sevdiği zaman kendi içine düşer. Çünkü nazlı kalp, güçlü görünen aklın arasında gizlenmeyi beceremez."
?Zahmetsiz yapılan hiçbir şeyin tadı olmaz. Altın bile ateşten geçmedikçe som halini almaz??
"Duru karakterler etrafa güzel koku, çirkin karakterler ise etrafa korku saçar. Hal böyleyken ´Koku ve korku´ karakterlerinin arasında Araf´ta kalan sulu bir karakter daha var ki; medyatik olmak için sempatik olma çabasına giren, empatiden uzak ve aslında kendi problemlerinin üstesinden gelemeyen tutarsız bir karakter türüdür. Ağlamak ve ya gülmek için geçmişi yad etmek, anlık tebessümlerden daha gerçekçi ve daha doyurucudur. "
