ÖMRÜMÜN ANA SAYFASI

                                                    'Annelik öyle bir değirmen ki;

                                               Şefkat öğüttükçe toplumlar şekil alır.'

                                                                               Yasemin Ceylan

 

Yıllardan sen,

Aylardan sen,

Günlerden, bugün de sen.

 

Bugün yüreğimin en paspal arşivinde

Ana akışımı sözden geçiriyorum

Boğazıma takılan milyonlarca sancılı sözcüğün

Sana geç kalmışlığını kırbaçlıyorum

 

Bugün de yanında yokum,

Beyaz kâğıda ısırgan otlu bir şiir daha karaladım

Anaçlığındaki tüm renklerin karşılığın da kahretsin ki;

Seni bugün de siyah, beyaza mahkûm bıraktım…

 

Yüreği öpülesi annem,

Ayağının orta yerine yüz sürsem şimdi

Törpülediğim ömrünün nasır aralarında uyuya kalsam

Begonviller, günebakanlar, akasyalar bizi kıskanırdı

Seni uyutmadığım gecelerin vebali üzerimdeyken

Bugün de sen kokan imgelerim kabuk bağladı

Bana 'Yavrum' dedikçe

İçimde yüzlerce yaralı kelebek havalanırdı

 

Ah annem

Kendime küçülemediğim kadar büyüdüm

İçimdeki mihri yüzlü çocuk büyümedi anne

Lacivert şımarıklığımın densiz yağmurları dindi

Bağışla, yeni anladım

Anne olduğumda, seni Annem…