Tekrardan öyle esti işte içimden yazmak. Uzun zamandır yazmamıştım. İçimden geçenleri yazmak ülkenin, memleketin içinden geçenleri yazmaktı. Yazılıyordu zaten. Uzun uzun. FETÖ, PKK, Darbe, ihanet, yasaklar, kayyumlar, tutuklamalar, iftiralar, adalet, hak hukuk, özgürlük, hakikatler vs vs.
Böyle bir süreçte ne yapabilirdi ki insan? Her biri mutlaka bir şey yapmış, bir şey demiştir.
Kimi hiçbir şey olmamış gibi sevdiği takımın maçını zevkle izlemiştir,
kimi kitap okumuştur,
kimi sevdiğine ?sevgilisine takılıp aşkı yaşamıştır,
kimi işine gücüne gidip ?ben ekmeğimin derdindeyim? demiştir,
kimi boşalan koltukları kapma yarışına girmiştir,
kimi yıkılan evine ağlamış, kimi sönen ocağına?
kimi yapılan hendeklere, kimi konulan yasaklara sövmüş,
kimi tüm yapılanlara sessiz kalmış, kimi alkışlamış, kimi haykırmış,
kimi ?nerde adalet? diye bağırmıştır,
kimi ?işte gerçek adalet, kimi ise ilahi adalet? demiştir,
kimi hiçbir şey dememiş ve yapmamış, susmuş, sadece kader demiş,
kimi ise banane ulan memleketten, ülkeden demiş,
kimi şerefine demiş, kimi yoksa şerefi gelmişine geçmişine demiş,
herkes dünyasına göre bir şey yapmış ve demiş. Zararı yok bence.
Şair de durmamış ve demiş-söylemiş;
Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
C.S.T.
Şair en güzelini demiş sanki.
Ben ise bir şey yapmadım ve bir şey demedim. Sadece düşündüm. Hayal ettim, umut ettim, dua ettim. Geleceğe dair güzel yarınlar için doğan ve batan güneşe derin derin baktım. Sessiz. Daldım. Yazmak istedim. Yazamadım. Yapmak istedim, yapamadım, demek istedim, diyemedim. Kime ne diyeceksin ki? Şairler dünyasına daldım. Gözlerimi kapattım. Hafif bir rüzgar esti. Şair fısıldadı, dinle dedi; ?
Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır
Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır.
Öyle olsun dedik şair.
