Bir yılın sonu yeni bir yılın başlangıcı daha oldu. Kar kapladı memleketimi yeni yılın ilk günlerinde. Evden çıkamadık. Hava soğuk ve her yerde kar. Belediyenin karla mücadelesi görülmeye değerdi. Anayol üzerindeki karı kaldırıma atan ve kaldırımda yürümenin imkansız olduğu anlar yaşattı bize belediyemiz, yeni yılın ilk günlerinde. Ara yolları da temizleme gayreti vardı belediyenin. Başarılı mıydı? Artuklu insanı karar versin. Allah´tan hemen yağmur yağdı da eridi kar.
Yeni yıl kutlama mesajları dikkatimi çekti bu yeni senede. Doğu´dan verilen tüm mesajlarda barış ve kardeşlik vurgusu hakimdi. Ülkemin Doğu´su yeni yıl için bir an önce savaşın bitmesi dileklerini paylaşırken, ülkemin Batı´sı ise yeni yıl için tekrardan sağlık, mutluluk ve başarı dileklerini paylaştı. Ülkemin doğusu ve batısı arasındaki fark işte buydu. Batı mutlu, doğu mutsuz ve huzursuz. Doğu´da memleketimin hemen hemen hiçbir yerinde kutlama olmazken TV´lerden Batı´nın yeni yıl kutlamalarına seyirci olduk. Ülkenin doğusunda yaşayanlar olarak sevinsek mi? Üzülsek mi? Hani bir kardeş darda iken diğer kardeşin keyif içinde olup duyarsız kalması caiz değildi ya! Caiz olduğunu gördük yeni yılda. Oysaki batı bilmez mi ki Doğu´nun sağlığı, mutluluğu ve başarısı olmadan Batı´da güneş doğmayacağını? Peki bilmesi gerekmez mi Batı´nın, Doğu´da kan, göz yaşı ve huzursuzluk hakimken kendilerinin hiçbir şekilde huzurlu olamayacağını? Ülkemin doğusu ile batısı bir değil mi ey kardeşler? Bir ise neden batıdan farklı doğudan farklı dilekler geliyor? Bir ise ülkenin doğusunda neden insanlar kendi ülkelerinde sürgün ve mülteci hayatı yaşıyorlar? Bir ise Doğu´da neden anneler ağlıyor? Batı´daki annelerin çocukları neden Doğu´da ölüyor? Neden sokaklarımız; yasaklanmış, hendeklenmiş, bariyerlenmiş, mayınlanmış, insansızlaşmış, umutsuzlanmış? Barışı, kardeşliği, huzuru sağlamanın başka bir yolu yok mu silah dışında? Meclis çatısı altında demokratik bir şekilde bütün özgürlükleri dile getirme imkanı varken yahu bu silaha sarılmak da nedir? Bu soruların cevabını ve çözümünü yeni yılda batıdan, biraz öz eleştiriyi de doğudan bekliyoruz
Yeni yılda ülke olarak iki farklı sistemi de tartışmaya başladık. Başkanlık sistemi ve öz yönetim, diğer bir deyişle özerklik. Her iki sistemi savunanlar sanırım mevcut sistemin değişmesi için halkı inandıramıyorlar ya da anlatamıyorlar. Başkanlık sistemini savunanlar, sistemin sadece bir kişi için değil tüm ülke için gerekli ve zorunlu bir sistem olduğunu algısını yaratmaları gerekir. Ve Başkanlık sistemini halkın anlayacağı bir dilde tüm ayrıntıları ile anlatmaları gerekir. Aksi takdirde tek bir kişinin talebi olarak devam edecek halk nezdinde. Ülkemiz yeni yılda Başkanlık sistemine geçebilir ve başkanını seçmek için yeniden sandığa gidebilir.
Yeni yılda özerlik. Öncesinde de konuşuluyordu ama bu sene siyasi parti tarafından savunulmaya ve dillendirilmeye başlandı. Özerkliği savunanlar özerkliği tüm ülke için mi istiyorlar yoksa sadece Doğu ve Güneydoğu Bölgeleri için mi istiyorlar? Bu sorunun cevabını bulmuş değilim. Lakin bildiğim şu ki halk, özerkliği isteyenlerin özerliği gerçekten öz yönetim için istediklerine inandığını sanmıyorum. Zira aksi bir inanç olsaydı güçlü bir halk desteğinin olmaması mümkün değildi. İşin ilginç yanı ise özerkliği savunanlar Başkanlık sistemini savunmuyorlar. Üniter yapı içinde özerkliğin nasıl olacağını doğrusu merak ediyorum? Özde yönetimi sağlayanlar dışta nasıl temsiliyet sağlayacaktır? Özerk yönetim ancak Başkanlık sistemi ile mümkündür. Özerklik savunanların bu haliyle eksik ve inandırıcılıktan uzak kaldıklarını bilmeleri gerekir. Diğer bir husus da Özerkliği savunanların biraz da Batı´yı ikna etmeleri gerekir; Özerkliğin, bağımsızlığa giden bir yol olmadığını. Aksi takdirde mümkün değildir. Son olarak; değil özerklik hiçbir sistem silahla, mayınla, hendekle, barikatla, insan öldürmekle, operasyon yapmakla, halkı bıktırmaya çalışmakla elde edilmez. Bunun yolu demokratik yollarla halkı ikna etmekten geçer. Yeni yılda demokratik yollarla halkı ikna etme yolunun seçilmesi dileğiyle, tüm insanlığın yeni yılı kutlu ve umutlu olsun.
