GÖMLEKLER KIRK DÜĞMELİ

Demek gidiyorsun Çelebi!
Geçmişin günahkar yüzünü taşlayarak
Çakıl taşları özleyecek ellerini
Bundan böyle tokluğumuz olmayacak
Giderken bir tekme at bakır tencereye
Dök yarım kalmış aşımızı, ateşi söndür!
Son içtiğin sigarada bırak nefesini
Beyaz peynire, kavuna, rakıya küs
Ahşabı eskimiş masada bırak kahkahalarımızı, kupa kızını
Kirli sakalını usturayla yıka geceden
Islat dilini ardından gelen gölgene söv!
Tenhalarda korkak bir ıslıkla öpüş
Matarayı da al! artık su katmam rakıya
Yeleğini çıkart, köstekliyi kır!
Öyle ya zaman zarfında eskir pullar.
Pirinç kayrolanla son kez seviş
Nasılsa üç kuruşa satılır bit pazarında.
Demek gidiyorsun
Parmaklar yorgun, gömlekler kırk düğmeli Çelebi!.