KARMAŞA

Üşüdüm ruhunun pervazına kondum
bu gece
Kanatları mı taradı sert rüzgarlar.
Uyuyor olmalıydın
Duymadın çırpınışlarımı 
Buğuluydu camın
Bir damla süzülerek yol vermeseydi göremezdim 
Geçmişini özleyen resimlerini
Kızıl bir ateş homurdanıyordu şömünede
Bildik bir melodi işte tek düze
Dehşet verici bir savaşın ortasındaydık
Yasaktı yaşamakta ölmekte
Tanrı göğe istiva etmeseydi
taşlanacaktı öncekiler gibi
Elma ağacının huzurunu bozmasaydı insan lanetlenmeyecekti şeytan.
ziyaretçisiydik karmaşanın
Kapısını her çaldığımızda hipnoz edildik.
Çoktan geçtik tensellikten acılarla seviştik.