Sana kent çöplüklerinden bahsedeceğim.
Çöp yığınlarının arasında kendini arayanlardan.
Birilerinin artıklarına üşüşen leş kargalarını göstereceğim sana.
K aranlık batak
E rimiş maden
N aylon insanlar
T oz, duman
Şu küflü ekmeği paylaşanları gördün mü
Köprü altlarında fuhuşa zorlanan kimsesiz çocukları
Peki hırsızları, arsızları, soysuzları
Bunlardan kimseler rahatsız değil artık.
Üstelik bencillikte sınırlar gayet salaş.
Tiksindirici değil mi sence de
insan tüccarlarının ten kokuları.
Sana kent çöplüklerini göstereceğim
Şu gördüğün arka sokaklar hapçıların, otçuların, melek tozu satanların mekandır.
Torbada dağıtan ölümün sermayesidir
Ayaküstü pazarlıklar.
Renkleri aldatmasın seni yüksek binaların
Çoğunlukla siyah ve soğuktur odaları
Kimse kimseyi tanımaz burada.
Değerin cüzdanın kadardır
Kimse aldırış etmez adamlığına.
Sana kent çöplüklerinden bahsedeceğim
Geceleri ürkütücü bir sis çöker buralara
Ustaca işlenir cinayetler
Bir kadın tecavüze uğrar evinin yolunda
Bir bebek konteyner-e atılır göbek bağıyla.
İnsanlar ekmek ve katığı zor kazanır burada
Cicili bicili vitrin önlerinde yığılmalarına bakma!.
Aşklar bile hızlı yaşanır kelebek ömrü tadında.
Sonrası olmayacak hayaller bir çoğu duygusal kaza.
Kuralsızların kuralını
Adil olmayanların adaletini
Göçüp gelenleri, gelip göçenleri
Adına Kent dedikleri
Koca bir çöplüğü göstereceğim sana.
