Susmak dinlemeyi öğretir, ardı sıra da düşünmeyi, düşüncenin lezzetini kavrayan bir zihin, dil ile arasına adı "susmak" olan bir set örer.
Susan insanın zihin dünyası oldukça kalabalıktır, eminim ağzını açacak olsa söyleyeceği ilk söz sessizliğime dokunmayın olacaktır.
Sözcüklerin sesini duymaktansa onları resmetmeyi seçen insanlar ise kalemi ile paylaştığı kelimelerin seslerini iç kulağı ile duyar, dudağını ve dilini bu görevden azlederler.
Susan ve düşünen insanlar için sözcükler sadece zihinlerine yansıyan birer gölge olmuştur artık
içlerinde kopan fırtınalardan suskunluğun limanına sığınmakta bulurlar çareyi, böyle kişiler dışarıdan bakıldığında ketum bir duruş sergileselerde içlerindeki gevezeyi susturmak öyle kolay bir iş değildir.
Kendisini boş lakırtılardan halas eden insanlar, sözün özüne ulaşma yoluna girmiş, hatta yol almaya başlamışlardır.
Kelamın o muazzam dünyasında şaşkın ve biçare gezinirken buluverirler kendilerini, her buluş bir kayıboluşu tetikler buluş ve kaybolmuşlar dünyasında yine varlıklarını susuşlara bağışlarlar.
Bu derin susuşlar zihinlerinde birikimlere neden olur.
Artık kalemlerini oynatmaları susmanın onlara ivme kazandırmasının bir tezahürüdür.
Susarak biriktirdiklerini dil ile ucuza pazar etmemek ise düşünürlerin ticaretidir.
