Mahallemizdeki Cumartesi Pazarı!
Bağrışmalar, çağrışmalar,
Bir kilo domates, bir kilo soğan fazladan satmanın mücadelesi..
Gün içinde birkaç defa dolaşır, farklı yer ve kişilerden pazarlık yapmadan evin ihtiyaçlarını alırım.
Köşelerde tezgah kurmadan birkaç demet maydanoz ya da semiz otu satan yaşlıca adamlar var.
Rızıklarını bekleyen…
Köşelerde yer kapanların satış şansı daha fazla gibi.
Tezgahlara saçılan meyve ve sebze seçme adeta bir yarışa dönüyor bazen!
Akşama doğru tatlı bir yorgunluk gözlenir pazarcılarda.
Köşe başlarında, pazarın bitmesini umutla bekleyen, kadınalar, erkekler ve çocuklar bekler.
Akşama doğru pozisyon alırlar biraz mahcup, biraz tedirgin.
Pazar yerinin bitişiğinde oturuyoruz, yan tarafımızda ikinci el poşetler.
Arkadaşım, “akşam oldu, Pazar bitmek üzere, şu gördüğün kadınlar ve çocuklar birazdan meyve-sebze atıklarını toplayacak” deyine dikkatlice izledim.
Pazar yerini gezdim, her köşesinde birkaç kişi..
Hava hafif kararıyor, pazarcılar tezgahlarını toplamaya başlayınca, köşelerde ürkek, sıkılgan ve tedirgin duranlar, ellerinde ikinci el poşetlerle yerlere atılmış, ezik, yarı çürümüş meyve ve sebzeleri toplamaya başlıyor.
Çürümüş sebze meyveleri toplarken, etrafa mahcup bakışları içler acısı..
Anlayana bir ok gibi yüreğe saplanıyor.
Görüntü üzdü beni, keşkelerim tavan yaptı..
Biraz utandım, çok üzüldüm, çok sıkıldım..
Birden aklıma siyaset erkanının hamaset nutukları beynime zonkladı..
Ekonominin büyüdüğünü, Avrupa Ülkelerinin bizi kıskandığı söylemlerini anımsadım.
Çöplerden, çocukların babaları, anneleri ile çürümüş sebze meyve toplamalarını kim kıskanmaz ki (!)
Günahtan, haramdan ahkam kesip lüks yaşantı içinde olan sözüm ona din adamları!
Asgari ücretleri 40 bin lira olan devletlerin bizi kıskandığını söyleyen politikacı ve yöneticiler!
Pazarcı esnafının çöplerinden beslenen bu vatandaşları ne zaman görecekler?
Yarın Bayram!
Kurbanlar kesilecek, nutuklar çekilecek
Bayramlıklar alınacak, çocuklar bayram edecek!
Ah! hayat Bir Bayram olsa!...
