Bazen sorunları yazmaktan bıkıyorum..
Çünkü yazdıklarımıza yanıt alamıyoruz.
Sadece birkaç teşekkür,birkaç helal olsun ve bravo..
Yazarken birileri bizi pohpohlasın diye yazmıyoruz.
Sorunlara çözüm getirilsin diye yazıyoruz.
Yetkililer bazen sağır,
Etkililer görmez oluyor.
Ve bu gün ben, biraz romantik takılmak istedim.
Yazımın başlığı ele vermiyor mu düşüncelerimi?
Aşkın adı gül!
Gazete büromuzun önüne ektiğim gül fideleri kocaman olmuş
Gül vermeye başladı fideler.
Her sabah su veriyorum, okşayıp seviyorum,konuşuyorum.
Konuşmayı ihmal ettiğim gülün rengi soluyor,
Gül Gülden kıskanır mı derseniz?
Ben gülün gülden kıskandığına tanık oldum
Gülü, gülden çok sevmemek gerek.
Soldurmamak lazım yapraklarını,
Gülün çemberini,
Pembesini,morunu, dantel dantel çevresini!
Sevmek gerek yeşil yaprak taçlarını.
Etrafını eşelemek,doyasıya sulamak lazım.
Mahlep ağacı,badem ağacı ilgi bekliyor.
Sarı,beyaz kanaryalarım cikcik ötüyor.
Erkek dişisini,dişi yavrusunu yemliyor..
Seni seviyorum gül,
Seni seviyorum mahlep ağacı,
Seni seviyorum saf badem ağacı,
Sen seviyorum sarı kanaryam,
Seni seviyorum beyaz kuşum..
Gül, pembe, mor renkler yakışıyor sana!
Hele yeşil yapraklı tacın..
Sevginin sınırı yok,aşkın da yurdu.
Bazen bir yosun yeşiline,bazen bir ağaç dalına,ya da köpük köpük bir dalgaya sevdalanırız.
Hay Allah, bunları ben mi yazıyorum?
Aşkın adı kanarya.
AŞKIN ADI GÜL OLSUN
