Mardin son yıllarda valiler için merkeze giden yolun başlangıcı gibi bir şehri oldu..
Vali Ömer Faruk Koçak´ın STK´lar veda yemeğine katıldık.
Karşılıklı övgüler, duygusal anlar, gurur okşayıcı iltifat ve söylemler.
Mardin´den üç vali merkeze gitti. Kimi bir yıl, kimi 9 ay kalabildi tarihi kentte.
Bu sefer vali merkeze değil, Aydın Valiliğine gitti. Hem Vali hem de etrafndakiler mutluydu. Ya da öyle görünüyorlardı.
Vali Koçak geldiği zaman gazetecilerle bir kahvaltıda buluşmuştu.
Daha ayağının tozu gitmeden,? Sayın Valim ne zaman gideceksiniz? esprili sorusu ile karşılaşmıştı. Sayın Vali gülümseme ile ?Kısmet? demişti.
Giden her valinin ardından yazdık-çizdik.
Mardin Valiler Cenderesi Dedik, Mardin´e Vali dayanmıyor dedik, Merkeze giden yol Mardin´den geçer dedik. Mardin´in birlikte yaşam kültürüne, hoşgörüsüne ve yarım kalan projelerin sekteye uğramasından dem vurduk..
Küçük yerlerin hem sorunları, hem de dedikoduları büyük olur. Bazen de çıkar kavgaları ön plana çıkar..
Yazı başlığı ile içerik arasındaki bağı merak edenleri daha fazla sabırsızlaştırmayayım.
Vali Koçak basına çok yakın durmadı, arayı da açmadı. Zaman zaman telefonlara çıkmadığı da, randevuyu çok geciktirdiği de oldu. Ama kadirşinaslığı bunların önüne geçti.
İki gün önce Mardin İletişim Gazetesi imtiyaz sahibi Rıdvan Fidan dostumun yanında çay içiyorduk.
Bir öğrencinin babası geldi. Selam kelam faslından sonra, Furkan´ın hikayesini anlattı.
Furkan´ın babasından dinlediğimiz hikaye bizi duygulandırdı ve Vali Koçak´ın insani değerlere verdiği önemi ortaya koydu.
Furkan İlkokul öğrencisi.
Cuma namazına gider ve Vali Koçak ile camide tanışır.
Furkan yıl sonu sergilerinin olduğunu söyler ve valiyi sergiye davet eder.
Vali olur gelirim der
Furkan Vali´nin cep telefonunu ister, vali tereddüt etmeden verir cep telefonunu.
Furkan eve gider gitmez sevinç içinde durumu ailesine anlatır ve hemen ev telefonundan Vali Koçak´ı arar. Babası, annesi hayretler içerisinde kalır o vali amcası ile sohbet ederken. Hatta babasının ?oğlum rahatsız etme vali beyi? sözlerine aldırış etmez, ?Vali amca benim arkadaşımdır ? der.
Sergi günü gelir çatar, Furkan okul yönetimine durumu anlatır ve sergi davetiyesini kaptığı gibi valiliğin kapısına gider. Özel kalemde Furkan´a ?davetiyeyi bırakın biz iletiriz? denir ama Furkan davetiyeyi kendisi vermek ister.
Özel Kalem Müdürü ?kimsin der? Furkan´a
?Ben Vali Amcanın arkadaşıyım. O beni tanır. Cuma namazında tanıştık. Siz söyleyin beni tanır? der
Ve Furkan Vali amcası arkadaşı ile görüşür..
İşte Furkan´ın vali amca arkadaşının hikayesi.
Güle güle sayın vali?
