İnsanlar ölüyor.
İnsanlar öldürülüyor.
Asker, Polis, Vatandaş, Gerilla, Terörist!
Arap, Türk, Kürt, Ermeni !
Alevi, Sünni, Müslüman, Hristiyan, Ezidi, Ateist..
İnançlı, İnançsız.
Bu sıfatların özünde insan varsa..
Bu öznelerin başındaki kişi anaları ağlatıyorsa.
Bu ölen ya da öldürülen kişi bir ocağa ateş düşürüyorsa,
Matem yaratıyorsa memleketimin bir köşesinde..
Ellerin tetikten çekilmesini istiyorum.
Silahların susmasını bekliyorum.
Acının dili, ağıtların, gözyaşlarının dini hep aynıdır.
Her annenin evladı, en büyük değerdir.
Hiçbir oğul terörist değildir annesinin yüreğinde.
Ve ülkemin geleceği kan üzerine yapılacak siyasete alet edilsin istemiyorum.
Bu vatandaş olarak doğal hakkım, gazeteci olarak karşı durmam gereken sorumluğumdur.
İnsanlar tedirgin, insanlar korku içerisinde, insanlar suskun!
Her gün birkaç yerden acı feryat sesleri yükseliyor.
Sorumlular kaybedilen seçimin puan hesabı ile meşgul!
Aşılan barajların sorgulanması ile gündem yaratmaya çalışıyor.
Kan üzerine siyaset mi yapılıyor?
Bu kirli siyaset anlayışı hangi inanca, hangi vicdana sığdırılabiliyor?
Yaşadığımız kanlı coğrafyada yeteri kadar kan döküldü.
Kanla beslenenler ne zaman doyuma ulaşacak?
Orta doğu, kan revan!
Ülkemin güneyi, kuzeyi, doğusu batısı can havlinde.
Ekonomi çatırdamaya başladı.
Ve tüm bunlara rağmen yıllardır söylenen aynı martavallar tekrarlanıyor en yetkili ağızlardan.
Birkaç puan, birkaç bin oy için kan üzerine siyaset yapılır mı?
Bir gün kan dökenler, kan dökülmesine seyirci kalanlar, sebep olanlar, o dökülen kanın pıhtısında boğulacaklarını biliyorlar mı?
Bu kirli siyaset tiksindirici olmaya başladı.
Kan üzerine siyaset yapanlar utansın!
