Biz gazetecilere de önemli görevler düşüyor!
Düşünceler ve ideolojiler üstü bir habercilik anlayışı şemsiyesi altına girmeliyiz. Şimdi fikirlerin, karalamaların, olumsuzlukların geride bırakılması gerekir.
Bu beladan nasıl kurtuluruz, birliğimizi nasıl koruruz ve mücadele erklerine nasıl destek oluruz düşüncesi etrafında birleşmeliyiz.
Eleştirilerimizi, eksiklik ve aksaklıkları yazarken, haberlerimizde kullandığımız dil ve söylemlere dikkat etmeliyiz.
Felaket tellallığı panik ve telaş yaratmaktan öte bir yarar sağalamayacağının farkında olmalıyız. Dik durursak, kendi alanımızda toplumu ve çevremizi doğru bilgilendirirsek ve sosyal medya paylaşımlarımızda empati yaparsak, bu belanın üstesinden geleceğimize inanıyorum.
Sahada gecelerini gündüzlerine katan, güvenlik birimlerine, sağlıklarını hiçe sayarak, sağlığımız için görevleri başında olan sağlık çalışanlarına, saygı ve selam olsun. Değerinizin daha iyi bilineceği, ve emeğinizin karşılığının verileceği günler yakın...
Dünyayı bir bela sardı.
Her ülke kendi ölçeklerinde, vatandaşlarını mağdur etmeden önlemler aldı, almaya devam ediyor.
Ülkeler ekonomik şart ve imkanlarına göre vatandaşlarına yaşama kolaylığı ve desteği sağlıyor.
Bazı ülkeler dudak uçuklatan rakamlarla vatandaşlarının uğrayacağı mağduriyeti önlemeye çalışıyor.
Bunun yanında, sivil inisiyatife düşen görevler var!
Kapanan kıraathaneler, cafeler, mekanlar, tesislerin sıkıntıları büyük.
Çalışan ücretleri, sigorta primleri, kira ve sair giderler.
Alt alta yazıldığı zaman küçük işletmeler için uçuk rakamlar.
Kazanç yok, gider çok!
Evlerimizde oturalım, dışarı çıkmayalım!
Ben de aynı düşünceyi taşıyorum.
Zincir işletmelerin kara akçeleri var, tedbirlerini alıyor, kısa ve orta süreli krizlerde ayakları üzerinde durabiliyor.
Ama küçük turizm işletmeleri ne yapacak?
İşçi çıkarma cihetine gitmeyi çoğu göze almıyor!
Çünkü işlerine son verecekleri işçilerin bir süre sonra yerlerini nasıl dolduracak hesabında.
Türkiye´nin şartları belli!
Güçlü ekonomiye sahip kurumların, ellerini biraz olsun taşın altına koymalı.
Ekonomide duyguya yer yok düşüncesi bu dönem için askıya alınmalı.
Büyük işletmeler işçi çıkarmaya gitmemeli.
Bu bir afet olayıdır, bu milli mücadeleyi gerektirir, bu ülkenin havasından, suyundan, doğasından yararlanan her işletmenin bu mücadeleye destek vermesi, sahiplenmesi gerekmiyor mu?
Biz vatandaşlara da düşen görev ve sorumluluklar varsa kaçınmamalıyız!
Duyumlarım bazı büyük işletmelerin daha işin başındayken, ücretsiz işçi izine çıkarma girişimleri var!
Bu şartlarda, bu durumda işçi çıkarmaları vicdani olmadığını söylemeye gerek var mı?
Maske imalatçısı firmaların, bazı zincir market ve işletmelerin haksız kazanç girişimlerine akıl, sır ermiyor. Böyle hayati bir dönemde bu tür firma ve marketlerin fedakarlık yapması gerekirken, fırsatçı olma girişimleri. En basit deyimle vatana ve vatandaşa karşı sorumsuzluktur.
Birlik olma zamanı, evlerimizde oturarak virüse karşı mücadeleye destek verelim?
