Bu sözü hep duyar, hep söyleriz.
Ve gün gelir bu sözün doğruluğuna tanık oluruz.
Yıllarca sevdalandığınız insanlar bir çırpıda unutuverir sizi.
Ya da yüz yüze geldiğinizde nemli gözlerinizdeki anlamı kavrayamaz.
Dalar duyguların içine hoyratça, anlamaz değerini geçmişin.
Ve olmamış sayar, saygı duyulan tüm hatıraları.
Lanet okuyasın gelir, yüreğine hürmeten vaz geçersin.
Bu gün duygusallığım tuttu. Sıradan bir yazı olsun istedim.
Siyaset kokmayan, sevgi dolu.
İhanetsiz kelimelerden oluşsun istedim cümleler.
Namert söylemler olmasın bütünlüğü bozan.
Kelimeler sevişsin cümlelerde canca-dostça ve kardeşçe
Birinin diğerinden üstünlüğü olmasın satırların.
Ve ben bu yaşta hala bir şeyler öğreneceğim olgular olduğuna tanık oldum.
Bir anda ters düz oldu, yazımın özü.
İhaneti, seven dostların yılanlı asma bahçelerinde üzümün rengine tanık oldum.
Makam mevki için moraran suratların, şeytanı hesapların yüze yansımalarına ne demeli?
Üç kuruşa satılan dostluklar, arkadaşlıklar, sevdalar..
İnsanın her yaşta öğreneceği şeyler olur.
Öğrenmenin yaşı yok!
Ünlemsiz cümlelerin ardı arkası gelmez.
İhanetin bedeli başka baharlara kalır vicdanlarda.
Öğrenmenin yaşı yok!
En soytarı zamanların dehlizlerinde,
Bir dostun ihaneti çıkar karşınıza
Ve öğrenmenin yaşı yok dedirtir hoyratça..
ÖĞRENMENİN YAŞI YOK!
