Her şeye bakıyoruz sadece, görmüyoruz.
Gelenin gelişindeki güzelliği
Gidenin hangi yükün ağırlığından gittiğini
İnsanların bedenlerinden önce ruhlarını gömdüklerini
Görmüyoruz, sadece bakıyoruz.
Açan çiçeğin tomurcuk halini kaçımız biliyor mesela
Tırtılın kelebek olmadan önce kozasında nasıl çırpındığını kaçımız görmüştür
Kaçımız beslemiştir ruhunu midesinden önce
Nasıl peyda olmuştur bir çocuk sevda kokmuyorsa bir anne
Ellerini yıkadığı gibi kalbini de yıkaması gerektiğini
Adımların iyiliğe gitmesi gerektiğini
Çiçeklerin çok sulanırsa boğulacağını, hiç su verilmezse kuruyacağını
Kaç anne baba öğretmiştir evladına
Yılgın ama mecburi adımlarla yürüyorum artık
Herkesin bakıp çarpıp görmediği bir hayatın içinde
Neden diye sorguluyorum
Sevgisizlik diye yankılanıyor kulağımda bir çığlık
Tren istasyonlarındaki samimiyette yok artık
Mektup üzerlerine sürülen aşkta, dökülen gözyaşı da yok
Şehirleri sırf sevdiği içinde diye hasretle koklayan yürekler de yok
Bir sen varsın, bir sana yazdıklarım bir de herkesin gözünün gerçekten göreceğine dair umut
Çünkü çok uzun zamandır her şeye sadece bakıyoruz, görmüyoruz!
