Tanidim insanlari;
Kimi dürüst kimi yalanci,
Kimi gün sayiyor tarihten, Kimi yolunu şaşırmış hancı,
Kimi mutlu,kimi mutsuz, Kimi geleceğinden umutsuz!
Kimi yorgun,kimi bezgin, Kimi rotasız gezgin.
Duygu tutulmasi bu;
Kimselerin anlamadığı.
Belki yaşanmamışliklarin kalıntısı.
Belki söylenemeyenlerin yansıması.
Belki de hayat bu!
Ayni saçmaliklarin tekrari.
Fazla bişey bekleme;
Kaos tufani dünyasidan.
Ve de birgün bir bakarsin,
Çekip gitmişiz Ne olduğumuzu anlayamadan.
Çünkü hayat harami! Ömrümüzden hep çalan.
