Değişik bir ambiyansı vardır gökten yağan kar tanelerinin. İnsanın içine huzur verir rengi. Lapa lapa yağıyorsa hele ki tadından yenmez izlemesi. Her yağdığında pencerenin kenarından izlediğim görüntü sokak lambalarının aydınlığında inen o kar taneleri olur. Ve hep ayni şeyi geçiririm içimden.
Yılbaşı gecesi hikayesi.. Kibritçi Kız...
Donan minik bedenin hikayesi ve yaktığı her kibritle kurduğu küçük masum hayaller. Simdi üzerinden belki 25 yıl geçmiş o hikayenin okuduğum zamandan. Ne kadar derin bir etki bırakmışsa doğum günüm olmasına rağmen yılbaşının aklıma hep o kitaptaki kız gelir ve temsil ettiği yavrucaklar.25 yıl evvelinde kardeş derdim biraz büyüdüm arkadaş dedim simdi koca kadın aklıma yavrucak diyorum..
Ne kadar anımsarım daha bilmiyorum ama unutmayın bu soğuk günlerde o kibritçi kızın temsil ettiği insanları hatta insan dostları canlıları. Kim bilir donmaktan ölen kaç kus kaç kedi kaç kopek ve yavrusu da var.
Kış, kar görüntü iyi hoş güzel de evinin sıcak radyatöründen entelektüel bakış açınızı başka yöne çevirince zor be diyor insan. Çok zor. Dışarıda olanlara bir kibritin aleviyle ısınmaya çalışanlara yardım etsin Yaradan
