Hiç bir şey seni geri getiremeyecek ne yazık!!
Koca dünyaya küçücük bedenin, büyük harflerle yazdırdı adını..
Ciğerim yandı Irmak, cennete kavuşmak bu kadar acımasız bir yolla olmamalıydı..
Mini mini bir kuşun donduğunu ,pencerene konduğunu söylemen gerekirken kuş sen oldun uçtun.
Nasıl görebildi o kahrolası gözler bir kadın gibi seni..
Nasıl gördü de kıydı sana?
O kemer ağlamadı mı seni nefessiz bırakırken?
Ciğerimi yaktın Irmak, ciğerimi..
O küçük çuval taşırken seni saçların incinmedi mi?
Üşümedin mi üç gece o soğukta?
Korkmadın mı yalnız uyumaktan?
Pembe ayakkabının içine sığdırdığın minik ayakların soğuk almadı mı?
Toprağa eğreti durursun sen, kefen sana bir akrabanın düğünde giydiği gelinlik gibi durur, yakışmaz oraya..
Tabut utanır atar seni içinden. Hayır ya hayır olamaz!
Olmamalı.. Dünyayı bozmamalı insanlar?
Ciğerim yandı Irmak...
Neyin var moralin bozuk diyorlar ya! Senden bahsediyorum, aklım çıkıyor anlatırken.
Nasıl ya nasıl?
Kahretmekten başka bir şey gelmeli elimizden..
İnsan müsveddelerinin ölümü tatması çare değil ki?
Ya sonrakiler Irmak senden sonrakiler?..
Güvensiz davranmak çözüm müdür insanlardan korunmaya?
Herkese sapık gibi davranmak, kuşkucu olmak, bir çocuğa şeker verenden ürkmek midir çözüm?
Çıldırmamak elde değil!.
Uyurken halen odaya kokusu sinen bebeleri böyle yitirmek kahrediyor beni.
Melek Irmak, çırpınışlarını düşünüyorum, yok olası zihnime yapma diyorum düşünme ama elimde değil..
Nasıl, savunabildin mi kendini? O eller sana uzandığında anne diye seslendin mi?
Göğüs kafesin inip yükselirken nefessizlikten, canın çok acıdı mı?..
Ahh yavrum.. Ah Irmak...
Ciğerimi yaktın...Tek dileğim son ol...
Cennetinden dua et buradaki yavrulara, annelere, babalara, evladı olmayıp da evlat kıymeti bilenlere, insan gibi yasamaya çalışan ve çocuklara Allah in emanetidir diyenlere...
Dua et Irmak..
Kimsenin ciğeri yanmasın artık...
