Aden, Suriyeli güzel mi güzel bir kadının adı..
Manası cennet bahçesiymiş..
Şu görseldeki balkon evlerine ait..
Anlaşıldığı üzere Aden´in eşi badana boya yaparak geçimini sağlıyor.
Bir köşede duran kovanın içindekilerden belli zaten.
Mersin´de bir kaç günlüğüne gittiğimiz, adı tatil olan "tebdil-i mekanda ferahlık vardır" felsefesi işlemeye başlıyordu ki dikkatimi çeken bir kaç şey olmaya başladı.
Bir akşam çoluk çocuk hep birlikte yürüyüş yapıyoruz, bir elim bebek arabasını itiyor diğer elimde süt mısır kemiriyorum.
Dinlenmeye geçtik, kütüğün altına metallar sabitlenmiş, uzun bir oturma alanı yapmışlar.
Malum doğallığı severiz oturduk seyre daldık kız kalesini...
İki çocuk geldi,? bu kışımı atlayamayacağım? biri kız biri erkek..
Erkek olan kızdan ufakça.
Belli ki ablası söz dinliyor.
"Benden su al" diye başını eğdi yarım yamalak çıkan cümle arasında.
Tarifi yok verdiği duygunun ,içimi yaktı.
Çok çocuk geçti böylesi değildi hiçbiri.
Eğildim
"annen baban nerde senin?"
(ımki abuki eyn inne?)dedim.
"Meytin"(ölüler)dedi!
Boğazım düğümlendi, üzüldüğümü anladı, yanağımı okşadı üzülme der gibi.
Senden su alsam benim için içer misin? Dedim.
Kabul etmedi parayı geri vermek istedi ,suyu almayacağımı anlayınca şişenin ağzını açıp bana verdi.
Yanağıma bir öpücük kondurdu gitti..
Ertesi gün kumsalda çocukları izliyorum ,gözden kaybolmasınlar.
Aynı kız kumsalda su satıyor o güneşin altında beni gördü koştu yanağıma bir öpücük kondurdu kocaman tebessümüyle gitti..
Eve döndük kaldığımız otelin balkonunda çamaşır asıyorum çaprazda yine aynı kadın benim gibi çamaşır asıyor..
Selam verip içeri girdim.
Sabah beni sürekli iten bir hisle balkona çıktım yine..
Bir de ne göreyim yine o kız elinde bir kova soğuk su apartmandan çıktı ,balkondaki kadına el salladı..
Dayanamadım konuşmaya başladım yarım yamalak Arapçamla..
Ve bir hikaye burada başladı...
Aden evli üç çocuk annesi.
Halep´te savaştan kaçtıklarında üçüncü çocuğuna 7 aylık hamileymiş.
8 aydır Mersin´de yaşıyorlar kıt kanaat..
Evimin Reis-i boyacı diyor.
Evde beş çocuk var ama ikisi görümcemin çocuğu annesi ve babası savaşta ölünce biz sahip çıktık diyordu ,gözleri dehşeti yansıtırken..
Çocuklar neden su satıyor diye sordum tutamadım daha fazla..
Kız olan çok gururlu dedi.
Kendi gidiyor kardeşiyle derken yalan söylemediği o kadar belliydi ki..
Kucağına bebeğini alıp balkona geri döndü ,gördüğüm en masum bebelerdendi..
Uzun uzun anlattı bazıları bende kalsın..
Ama vedalaşırken bir şey dedi ki halen hatırımda..
"Sekiz aydır ilk defa biri bizi insan yerine koyup konuştu Allah senden razı olsun.."
Ben payıma düşeni aldım..
Umarım birileri de alır..
Kumsalda oynayan Suriyeli çocukları güvenliğe şikayet edip yaka paça attıran insanlar arasında yaşadığım için utanıyorum..
Özür dilerim biraz kabayım ama hepimizi pisliğe bulaştırmak istiyorlar anladım!!!!
