Mardin Valisi Mustafa Yaman´ın eşi Gülseren Yaman ile bir günlük gezi serüvenimi anlatacağım sizlere!
Benim için oldukça sıradan bir gün olacaktı eğer o servis aracına binmeseydim..
Saat 12:00 istikamet hakkında bilgim yok ama uzun zamandır takip ettiğim bir ekip var ve bu ekiple yola çıkmak üzere konuşmuşuz.
Bana Mersin´e gidiyoruz deselerdi yine giderdim. O denli güven veren bir huzur var içimde!.
Aracın kapısı açılınca ilk şokumu yaşadım..
Karşımda Vali Beyin eşi..
Kapının ardındaki ilk tekli koltukta, nizami sırasını bekleyen tertipli bir öğrenci gibi oturuyor..
Aslında olağan bir şey yok ama o kadar alıştık ki ulaşılmaz hallerine.
Bu denli yakın olması, yan kapı komşu gibi samimi hatır sorması farklı geliyor insana..
Kimseyi yermek değil derdim ama gerçekten böylesine mütevazi insanlarla, mertebelerinde karşılaşmak artık biraz zor gibi..
Yol aktı gitti..
Şoför bazen tümsek hesabı yapamıyordu haklı olarak.
Ne "yavaş" dedi, ne tepki gösterdi..
Gösterse garipser miydim, düşündüm, hayır!
Aracın içinde birbirleriyle farklı bir bağ kurmuş kurum müdür eşleri..
Düşünsenize her şeyi bir kenara bırakmış, insan görmeye, duyamadıklarını aracısız işitmeye gidiyorlar..
"Kadın" diyor, Vali Beyin Eşi, Hanımefendi..
Ne olursa kadın isteyince olur.
Adına yakışır ekip (Mardin Gönül Elçileri, Mardin Masa) ile," ben ev hanımıyım " diyor elinde mikrofon kadınlara hitap ederken..
"Ben de anneyim, konuşun, isteyin, dinliyorum" diyor..
Hayran olmamak elde değil..
Yaklaşık altı saati birlikte geçirdik.
Acıkmadı, susamadı, yorulmadı..
He bir de sizinle sohbet etmek için sürekli ayağa kalkıp konuşuyor ya, siz rahat koltuklarınızda sallana sallana giderken..
Dayanamadım "özel olacak ama bir şey sorabilir miyim?" dedim..
"Tabi ki" dedi..
"Hiç yorulmuyor musunuz?" dedim..
"Sevmek" dedi bana..
"Erinmemek, vazife gibi değil de Allah rızası için görev yapmak" dedi..
Suratı gülen, üzüldüğünde o kadar gerçek bir ifadesi vardı ki..
Şahit olduğum için çok sevinmiştim..
Sizlere neler yaptıklarını anlatmayacağım uzun uzun..
O kadar çok şey yapılıyor ki bihaberiz..
Sosyal medya hesaplarından takip ettiğinizde siz de bana hak vereceksiniz..
Gerçek bir gönül elçisine, sonsuz duyduğum saygı ile..
Bu yazıyı Vali Eşi Gülseren Yaman için yazmadım..
Bu yazıyı anne, evlat, kardeş, bacı olarak gördüğüm koca yüreğiyle içimi ısıtan Gülseren Hanım için yazdım..
Dedelerin ellerini tutan, ninelerin yanaklarını sıkıp, bir bebek sever gibi öpen, çocuklarla halı sahada yapay çimlerin üzerine oturan, mantıklı ve kırmadan cevaplar veren,önce Allah´ın izniyle deyip söz izniyle deyip söz veren, yufka yürekli, egosuz halkın içindeki O değerli kadın için yazdım...
