?Hayat hep sorguladığım bir şey oldu.Yani tam olarak ifade etmeyi başaramasamda benliğimi kazanmaya adım attığım ilk zamanlardan beri kafamı karıştıran olaylar sillesi,inci tanesi gibi döküldü kafamın içine.
Delirircesine düşündüm,saçma,hoyrat,anlamsız ve gereksizceydi coğu.Hem kurcaladım,her sorguladım ama uyandığımda hep geç kalmışlığımı da gördüm.
Yani tam tanımı bu;yemeğin tadı güzel olacak mı,beğenilecek mi,aslında biraz daha şunu eklesek daha farklı ve lezzetli olur diye düşünürken her yemeği yaktığımı farkettim.Sonra insanlara bunu anlatıp daha leziz şeyler yapıp yediklerinde aç kaldığımı ama evet haklıymış dediklerini duydum.
Kendi kafam kel değilken,ilaçları başkalarına ürettiğimi ve yaklaşık 17 yaşımdan beri düzenli olarak kopardığım saçları düşününce işte şimdi oldu Tuba dediğim zamanların tam ortasındayım.
Nihayetinde artık kelim ve ilacım yok kendime.
Hayat!
Heyhat!
Alabileğine özgür ve alabildiğine tutsaksın benim için.
Heyhat!
Hayat!
Bir ayağı çukurda bir çocuksun benim için.
Hayat!
Anlamsız ve çekip gidildikten sonraları anlam bulan dipsiz bir kuyusun benim için.
Hayat!
Cok güzel olabilirdin ama olmadın benim için!?
